Als je dit leest zijn we alweer terug, maar toch kan een verslag van de laatste dag(en) niet ontbreken. De laatste dag bestond vooral uit inpakken, wachten en natuurlijk reizen, maar was toch ook de moeite waard. Vanaf 12 uur ‘s nachts New Yorkse tijd…
Afsluitend feestje
De laatste avond in Amerika was nog een wilde. Omdat ná middernacht onze metrokaart niet meer geldig was, was (bijna?) iedereen vóór die tijd naar het hostel teruggekeerd. Stipt om 12 uur schalde “Er is er één jarig” door de common area van het hostel, ter gelegenheid van de verjaardag van Maaike. Daarna vloeide er nog een hoop bier, wodka en zoete alcoholica. De muziek stond hard, zodat de nachtwaker van het hostel volkomen terecht kwam klagen, al had dit nauwelijks effect. Ondertussen werd in de bovenste kamer gebackupt. Rond twee uur lag iedereen toch weer in bed, want er kwam een lange dag aan.
Opstaan en inpakken
Na een wilde laatste avond was het dan echt tijd om in te pakken. Er hoefde pas om kwart voor twaalf te worden verzameld, maar wel met ingepakte bagage, dus iedereen zocht zijn eigen tijd om op te staan, te douchen en/of te ontbijten. Velen gingen nog even op stap: hardlopen of wandelen in Central Park of nog even shoppen in Harlem, anderen sliepen nog even uit.
De meeste reisdeelnemers hadden meer bagage dan op de heenweg: er was lustig souvenirs geshopt, vooral I♥NY-spulletjes waren erg populair. Toch lukte het iedereen de koffer weer dicht te krijgen, al werden er nog wel wat spullen uitgewisseld die verkeerde dimensies hadden (te lang, te breed, etcetera).
Ook kwam er deze morgen een “By The Way…” uit, synchroon in Utrecht en New York, welke hier te vinden is. De “By The Way…” is normaal het introblaadje, maar kwam ook uit tijdens het Lustrum en nu eenmalig tijdens de reis, mede vanwege de verjaardag van één der redactieleden.
Van het hostel naar het vliegtuig
Iets voor twaalven stond iedereen buiten voor het hostel, bepakt en bezakt. We moesten eerst nog van 113th Street naar 125th Street lopen, omdat daar een rechtstreekse expressmetro A vertrok. Zo liepen we en passant nog langs het legendarische Apollo Theater, waar grote namen als Duke Ellington en Charlie Parker werden gevestigd, maar daar hadden weinigen nog oog voor. Hoewel er vandaag toch kon worden uitgeslapen waren velen toch ook wel op na twee weken studiereis.
De metro reed in bijna een uur vrijwel de volledige lengte van Manhattan en de breedte van Brooklyn af naar Howard Beach JFK Airport. Van daar namen we de airtrain naar Terminal 4. Het inchecken ging makkelijk en redelijk snel: hoewel JFK Airport één van de grootste op de wereld is, liggen de terminals een stukje uit elkaar en was het makkelijk te vinden vanaf de airtrainhalte. Alle koffers werden goedgekeurd, iedereen had zijn of haar paspoort nog en ook onze handbagage leidde niet tot problemen.
Vlak achter de laatste controle lag onze terminal B24. We hadden nog drie uur, en in die tijd werden véééél te dure broodjes en pizza’s gekocht, spelletjes gespeeld, gepraat, uitgerust en dagverslagen geschreven. De uitslag van de Lower Manhattan Game werd nog bekend gemaakt: het team genaamd Zitchflag mocht met de eer strijken en de leden kregen elk een pen.
Toen we eindelijk het vliegtuig in mochten, was het al bijna donker. Dafne mocht in eerste instantie niet het vliegtuig in, omdat ze er volgens de gegevens al in zou zitten: er bleken twee boardingkaarten te zijn verwisseld, maar gelukkig werd dat snel rechtgezet.
Vlucht
Tussen vertrek van de gate tot het opstijgen zat veel tijd, doordat we moesten wachten op het vrijkomen van de gewenste baan. Toen het eindelijk zover was konden we nog een laatste keer uitkijken over New York, dat was veranderd in een zee van lichtjes.
Ons vliegtuig was er één van KLM, dus de stewardessen en de piloot spraken gewoon Nederlands. Heerlijk. Ook waren er Nederlandse kranten, en in het entertainmentpakket horende bij de schermpjes voor ons zat onder andere een aflevering van How I Met Your Mother, een tv-serie die zeer populair was tijdens de reis en zich afspeelt in New York. Velen gingen nog slapen of deden daar een poging toe.
Aankomst
Na een vlucht van 8 uur plus 5 uur tijdverschil landden we op Schiphol. Daar werden we opgewacht door een heus welkomstcomité van achterblijvers, en voor sommigen vriendjes en vriendinnetjes. Er gingen nog wat mensen koffie drinken, maar uiteindelijk moesten we allemaal naar huis, met vele fijne herinneringen en een vervelende jetlag.
Maarten van Duren en Sjoerd Boersma
Liedje van de dag
Op de wijs van “(Theme from) New York, New York” van Liza Minelli, doch vooral bekend van Frank Sinatra:
Quick put on your shoes
We’re leaving today
We used to be a part of it
New York, New York
With our souvenirs
And good memories
We’ll fly to Amsterdam
New York, New York
One week we woke up in the city
That never sleeps
And felt like king on the hill
Just for one week
